بازخورد اقتصادی توافق ایران و 5+1

من می خواهم از دیدگاهی متفاوت از آنچه معمولا در مقاله ها و سایت های تحلیلی خبری خواهید خواند پیامد پایان مذاکرات را بررسی کنم.دیدگاهی سوای از مفاد و نوع توافق صورت گرفته.

روزهای زیادی بود که همه ی بخش های اقتصادی کشور در انتظار مشخص شدن نتیجه ی این مذاکرات بود.

می توانم به راحتی از این جملات استفاده کنم که:

به غیر از صنایع غذایی، تمام صنایع کشور در رکود بود.اقتصاد ایران در کما بود و هیچ گونه نشانه ای از حیات در آن دیده نمی شد.همه چیز در حالت انتظار متوقف شده بود.تمام خریدار ها منتظر مشخص شدن نتیجه بوده و از خرید امتناع می ورزیدند.فروشندگان نیز دست به معامله نمی زدند. شرکت های تولیدی یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن بودند.در شهرک های صنعتی هزاران نفر بیکار شدند.بسیاری از کارخانه ها بخش عظیمی از نیروی انسانی خود را به حالت تعلیق در آورده بودند.

چنین وضعیتی شاید برای چند ماه تاثیر آشکاری بر معیشت مردم نداشته باشد اما اگر ادامه پیدا کند فاجعه خواهد آفرید.

به همین خاطر لحظه شماری می کردم برای پایان مذاکرات.بیشتر از این که به توافق و یا عدم توافق اهمیت بدهم این که چه زمانی مذاکرات تمام می شود برایم مهم بود.درک اهمیت این موضوع برای همه ممکن نبود.چون آن ها هر روز خبر تعطیلی یکی از شرکت های تولیدی بزرگ را نمی شنیدند.مردم فقط از قیمت طلا و دلار و خودرو خبر داشتند.موضوع چیزی بود که هنوز رسانه ها به آن دامن نزده بودند.یک دومینو که تازه شروع شده بود.اما امیدوارم که  امروز تمام شده باشد، دیگر ادامه پیدا نکند و اوضاع به حالت عادی خود باز گردد.

Designed By Erfan Powered by Bayan